Dieta kapuściana. Dieta oczyszczająca. Bez soli. Bez pieprzu. Kopenhaska. Dieta oparta na tym, co znajdziemy w śmietniku. Oczyszczająca. Dieta naturalna, bez grama sztuczności. Bez obierania, z obieraniem. Odkwaszająca organizm. Bez mięsa. Oparta tylko na mięsie. Bezglutenowa oczywiście. Są też diety oparte na czasie. Coś rano, coś innego wieczorem. Oczywiście są też diety geograficzne, czyli indiańskie, tajskie, chińskie, mnichów buddyjskich i innych magików. Każda wyjątkowa i JEDYNA W SWOIM RODZAJU. DOSKONAŁA. Absurd. Kiedyś człowiek wierzył, w to co mówili ludzie wykształceni, autorytety. Dzisiaj wierzymy we wszystko, co znajdziemy w prasie, czy Internecie. I choć ta „wiara” przemawia do nas językiem naukowym, to jakby przyjrzeć się z bliska wszystkich danym naukowym i dietetycznym „faktom”, to wykluczają się wzajemnie całkowicie. To, że jednej osobie pomogła dieta odkwaszająca organizm, nie jest powiedziane, że pomoże WSZYSTKIM. To jest trochę jak ze szczepionkami: to, że jedno lub dwoje dzieci zachorowało po szczepionce na autyzm, to nie jest powiedziane, że zachoruje 10.000.000 pozostałych. Takie prawdopodobieństwo zawsze istnieje ze wszystkim. Nawet cholerne wapno może zaszkodzić a skoro nawet wapno może zaszkodzić, to dieta oczyszczająca może komuś pomóc. Ale ludzie wcale nie chcą tego analizować. Ludzie wolą WIERZYĆ.
Cierpisz na bezsenność, masz lęki, depresję?- Trzeba ograniczyć sól i zmienić cukier biały na trzcinowy. Masz zaparcia?- Nie jedz pszennego pieczywa. Wystarczy coś zastąpić czymś lub coś ograniczyć. Od razu jest nam lepiej. Od razu czujemy, że zrobiliśmy dla siebie i swojego organizmu coś dobrego, bo INNEGO. Co śmieszne, przez jakiś czas może to nawet będzie działać, bo WIERZYMY, że zadział się cud.
Opisane wyżej zjawisko powszechnie nazywane jest PLACEBO.
Z każdą religią i każdą dietą na świecie jest tak samo- nie do końca może wiemy w co wierzymy i dlaczego, ale ważne, że wierzymy. Może być przymus modlitwy do ziarenek piasku albo przymus jedzenia jakiegoś zielska. Ważne, że jest przymus, i że inni robią podobnie. To daje nam motywację do wiary.
Jeszcze raz usłyszę od mojej ciotki lub kogokolwiek innego o witamince c lewoskrętnej i dostanę szału. Naczytała się gdzieś, że trzeba ją pić hektolitrami codziennie, bo ona wyleczy ją od WSZYSTKIEGO. Nawet od tego, czego jeszcze nie ma, ale może mieć. Nieważne, że ciotka ma codziennie takie biegunki, że nie może zdążyć do toalety, ale przecież ona jest przekonana, że owa witamina jest cudem. Babci też witaminkę ładuje. Po 3.000 mg dziennie. Gratuluję. Jakby ktoś nie pamiętał, to dzienna dawka witaminy c nie powinna przekraczać 1000 mg. Babcię boli od ponad tygodnia żołądek i trzustka.
A z ciotką się nawet nie podyskutuje.
Ktoś chce od cioci Chomikowej przepis na idealną dietę? Proszę bardzo- to ROZSĄDEK idący w parze z UMIAREM.
Kolejny wpis Chomikowa wysmaruje już w Grecji 🙂 Proszę mocno TRZYMAĆ KCIUKI!!!! 🙂
Od kilku tygodni biura podróży zachęcają nas do kupna wycieczki poprzez oferty „first minute”. Dla tych, których kusi kupno wakacji w jakiejś tam promocji i poważnie myślą o urlopie w Bułgarii, przygotowałam kilka wskazówek, i co wydaje się bardzo ważne- informacji o hotelach. Bułgaria jest świetnym kierunkiem dla początkujących podróżników i dla osób, które chcą uniknąć upałów rzędu 40 stopni przy jednoczesnej gwarancji pogody (w sezonie generalnie nie pada, ale zdarza się, że słońce przykryte jest chmurami nawet przez 3-4 dni z rzędu). Do tego ceny są naprawdę przystępne. Ceny produktów spożywczych, czy odzieży są porównywalne do tych w Polsce. Jeśli natomiast ktoś już wcześniej podróżował i był w Grecji, Turcji, czy Hiszpanii, to może się Bułgarią troszkę rozczarować…
Słoneczny Brzeg. Część plaży.
To z czym na pewno wygrywa Bułgaria, to przepiękne PIASZCZYSTE plaże (największa i najszersza w Słonecznym Brzegu, troszkę mniejsza, ale mniej zaludniona w Irakli a najpiękniejsza w Bułgarii prawie pod samą granicą z Turcją- Sinemorec ), idealne dla małych dzieci i tatusiów, którzy
Irakli
uwielbiają robić zamki z piasków 😉 Gdzie jechać? Na imprezę, to tylko do Słonecznego Brzegu. Tam nie ma nic, oprócz dyskotek, knajp, hoteli i plaży 😛 Jeśli ktoś marzy o spacerach z dziećmi, to NA PEWNO nie tam. Podobnie przedstawiają się Złote Piaski, choć są już spokojniejsze od Słonecznego
Sinemorec
Brzegu i istnieje możliwość spacerowania z wózkiem. W Słonecznym Brzegu takiej opcji NIE MA. Jedyny hotel w Złotych Piaskach, który dobrze poznałam i który mogę spokojnie polecić do Hotel Madara http://www.booking.com/hotel/bg/park-madara.pl.html
Jedzenie jak na mój gust całkiem w porządku, do plaży tylko 500 m. Plaża szeroka i całkiem ładna. Leżaki na plaży płatne (hotel nie ma swojej plaży). WI-FI (jakże istotna dla nas kwestia 🙂 ) darmowe tylko w okolicy recepcji. Obsługa miła i dość uprzejma 😉 Pomiędzy Złotymi Piaskami a Słonecznym Brzegiem jest bardzo przyjemna miejscowość Obzor. Nie jest już tam tak tłoczno jak w większych miastach i spokojnie można pospacerować z wózkiem. Dyskoteki też się znajdą 😉 Hotele, które tam bym poleciła, to na pewno Club Hotel Miramar http://www.booking.com/hotel/bg/club-miramar.pl.html Jedzenie serwują naprawdę smaczne. Plaża jest zaraz przy hotelu i leżaki są w cenie pokoju. WI-FI darmowe również 🙂 Obsługa uprzejma. Kolejny hotel w Obzorze to kompleks Sol Luna Mare i Sol Luna Bay. http://www.booking.com/hotel/bg/sol-luna-bay.pl.html Jedzenie SUPER 🙂 Uwielbiałam tam jeść posiłki 🙂 Hotel z własną plażą, więc leżaki w cenie. WI-FI niestety bezpłatne tylko w okolicach recepcji. Obsługa bardzo pomocna. Bardzo blisko już Słonecznego Brzegu znajduje się miejscowość Elenite. Tam jest też kompleks hoteli pod tą samą nazwą. Błagam… NIE KUPUJCIE tam wakacji! Tam nic nie działa 😛 Próbuję znaleźć coś, co mogłabym tam polecić, ale… Może i hotel ma swoją plażę, ale… Jest cholernie wąska 😛 Cała reszta tam leży i kwiczy. Nie wiem jakim cudem te hotele tam jeszcze stoją i żaden zrozpaczony turysta bądź rezydent nie podłożył tam bomby 😛 Elenite OMIJAMY SZEROKIM ŁUKIEM. Zaraz koło Elenite jest bardzo przyjemna miejscowość Sveti Vlas. Niesamowicie polubiłam to miasteczko. Co prawda żaden hotel, który poznałam nie leżał nad samą plażą, ale Sveti Vlas posiada inne zalety 🙂 Przede wszystkim znajduje się zaraz koło Słonecznego Brzegu, więc jeśli ktoś chce mieszkać w miarę spokojnej okolicy, ale liczy też na łatwy dojazd w imprezownię, jaką jest Słonecznym Brzeg, to poleciłabym właśnie to miasteczko. Hotel godny polecenia to Caesar Palace http://www.booking.com/hotel/bg/ceasar-palace.pl.html?aid=356997;label=gog235jc-hotel-XX-bg-ceasarNpalace-unspec-pl-com-L%3Apl-O%3Aunk-B%3Aunk-N%3AXX-S%3Abo-U%3AXX;sid=906847478ec9a3895a18ea7ae69fa691;dcid=4;dist=0&sb_price_type=total&type=total& Jedzenie bardzo w porządku. WI-FI bezpłatne tylko w obrębie recepcji. Pomimo tego, że hotel jest przy samej plaży, to leżaki niestety są płatne. Hotel jednak nadrabia przepięknymi widokami (jest zbudowany na wzniesieniu) na morze. Obsługa również miła 🙂 Słoneczny Brzeg. Kraina rozpusty i seksu 😀 Legenda głosi, że leżąc na plaży w Słonecznym Brzegu można zajść w ciążę 😉 Coś w tym jest… Hotele, które znam i które mogę polecić to na pewno Evrika Beach http://www.booking.com/hotel/bg/evrika.pl.html Bardzo duży wybór smacznego jedzenia. Hotel ma do dyspozycji własną plażę, więc leżaki są darmowe. WI-FI niestety jest dodatkowo płatne na terenie CAŁEGO hotelu. Obsługa w porządku. Pomimo tego, że hotel znajduje się blisko centrum, to nie słychać rozlegającej się głośnej muzyki. Hotel, który może i nie jest najpiękniejszy i najbardziej komfortowy, ale który zdobył jednak moje serce, to Sun City http://www.booking.com/hotel/bg/sun-city.pl.html Jedzenie jak na hotel 3-gwiazdkowy bardzo smaczne (często tam wybierałam się na lunch czy kolację). Do plaży niestety jakieś 400 metrów (leżaki na plaży płatne), to hotel nadrabiał darmowym WI-FI na terenie całego obiektu. Obsługa również bardzo miła i pomocna 🙂 Poza tym hotel jest położony jakieś 100 metrów od głównej ulicy, więc hałas dobiegający z dyskotek nas nie zabije 😉 Bardzo dobry (nie wiem czy nie najlepszy) hotel w Słonecznym Brzegu, to na pewno Barcelo http://www.booking.com/hotel/bg/barcelo-royal-beach.pl.htmlhttp:// Jedzenie bardzo smaczne i duży wybór. WI-FI bezpłatne na terenie recepcji i basenów. Do plaży 100 metrów, ale leżaki dodatkowo płatne. Obsługa BARDZO profesjonalna i pomocna. I jeśli chodzi o Słoneczny Brzeg, to by było tyle 😉 Jak ognia unikamy hotelu Victoria Palace! Jedzenie fatalne, obsługa w ogóle nie ogarnia tego, co się tam dzieje a w pokojach panuje brud i grzyb. FUJ! Zaraz za Słonecznym Brzegiem mamy bardzo fajną miejscowość Nessebyr (jego stara część znajduje się na liście UNESCO). Jest odrobinę spokojniejszy od Słonecznego Brzegu i bez problemu uliczkami można poruszać się wózkiem. Hotel, który bardzo polubiłam, to Bilyana Beach http://www.booking.com/hotel/bg/bilyana-beach.pl.html Jest położony nad samą plażą i ma wspaniały widok na starą część Nessebyru. Jedzenie smaczne. WI-FI darmowe przy recepcji. Hotel ma bardzo przyjemną plażę, ale niestety tylko część leżaków jest darmowa. Obsługa przyjazna i pomocna. Jakieś 20 km od Nessebyru znajduje się miejscowość Pomorie. Miasteczko idealne dla rodzin z dziećmi. Śliczne uliczki idealne do spacerowania, mnóstwo knajpek i brak dyskotek 😉 Hotel, który polecam to Sunset Resort http://www.booking.com/hotel/bg/sunset-resort.pl.html Jedzenie wyśmienite 🙂 Hotel posiada swoją plażę, więc leżaki darmowe. WI-Fi niestety bezpłatne tylko w okolicach recepcji. Obsługa bardzo profesjonalna. Jakimś tam minusem hotelu jest odległość do… WSZYSTKIEGO 😛 Do centrum Pomorii jakieś 4 km. Do pierwszych sklepów jakieś 500 metrów. Ale hotel jest ogromny i na jego terenie jest wszystko (łącznie z małą dyskoteką). Z hoteli, które znam, i które nie sprawią nikomu przykrej niespodzianki, to by było wszystko 😉 Tak było w zeszłym sezonie. Oczywiście w 2016 roku coś się może zmienić (np.opłata za WI-FI). Kucharz też się może w hotelach zmienić, więc tam, gdzie jedzenie było w zeszłym roku wyśmienite, w tym może być już mniej 😉
Wybierając się do Bułgarii na urlop (mówię o wybrzeżu), na pewno trzeba pamiętać o tym, że ten kraj dopiero zaczął się znów rozwijać turystycznie. To nie jest to samo, co było 30 lat temu. Bułgaria stała się znów popularnym kierunkiem turystycznym jakieś 5 lat temu. Nie ma więc co liczyć na pełen profesjonalizm i jakość obsługi porównywalnej do tej w Grecji, czy Turcji. Ale czy to naprawdę jest takie ważne? Ważne jest to, żeby odpocząć 🙂 Jeśli ktoś miałby jakieś pytania dotyczące urlopu w Bułgarii, to zapraszam do napisania maila 🙂 W miarę możliwości postaram się pomóc i odpowiedzieć na nurtujące pytania 🙂 Każdy ma teraz czas, żeby zastanowić się nad wakacjami w Bułgarii a ja tymczasem lecę (tak, znów cholera jasna LECĘ) do Budapesztu 🙂
Ogólnie wiemy, że Internet jest wykorzystywany w obecnych czasach do… wszystkiego. Szukamy informacji, rozrywki i kontaktu ONLINE. Gdzie? W mediach społecznościowych. Moja Rodzicielka również szuka kontaktu. ONLINE.
Jeszcze za czasów słynnej naszej-klasy wpoiłam Rodzicielce najważniejszą zasadę „od profilu własnej córki trzymaj się z daleka”. Inne zasady zdawały się być zbyt skomplikowane, żeby je tłumaczyć kobiecie, która… spójrzmy prawdzie w oczy- nastolatką już nie jest… Lub po prostu jeszcze nie istniały. Dopiero od czasów słynnego „fejsa” zaczęły pojawiać się problemy. Bo Rodzicielka od czasów mojej nieobecności w ojczyźnie, fejsa pokochała całym sercem. Tylko, że bez wzajemności. Posiadając konta na profilach społecznościowych powinniśmy podporządkować się pewnym zasadom (niekoniecznie pisanym), które tam TEŻ obowiązują.
1.Przede wszystkim pamiętajmy, że nie jesteśmy tam ANONIMOWI. 2. Jeśli w realnym życiu nie utrzymujemy z kimś bliskich lub serdecznych kontaktów, to taka sama relacja występuje na portalu społecznościowym. 3. Kiedy kogoś nie znamy a nie jest on/ona osobą publiczną, to nie szturgajmy na wszystkie strony jego profilu i nie zostawiajmy tam zbyt wielu śladów po sobie… 4. Nie wrzucajmy zdjęć osób, które wcześniej nie wyraziły zgody na ich publikację! 5. Jak ktoś jest znajomym córki/syna lub kogokolwiek innego z naszych znajomych czy rodziny, to nie znaczy, że możemy swobodnie poruszać się po jego profilu! Nie wiemy jakie ich łączą relacje!*
5. Jeśli ktoś jest „online” to nie oznacza to, że akurat może prowadzić godzinną rozmowę na czacie lub gdziekolwiek indziej 😛
Moja Rodzicielka o niektórych z tych zasad zdaje się nie wiedzieć… lub nie pamiętać. Na jedno wychodzi 😛 Coś jej się nie podoba?- daje temu wyraz. Coś jej się podoba?- tym bardziej wszyscy się o tym dowiedzą. „Lajkuje” co popadnie i gdzie popadnie. Słoniki, kotki, żabki, dowcipy, filmiki, wydarzenia, o których nie ma zielonego pojęcia „ale przecież tam jest wstawiony taki ładny obrazek”, udostępnia reklamy produktów, o których istnieniu nie ma pojęcia „bo mi się samo kliknęło i nie wiedziałam jak usunąć” a jako zdjęcie profilowe ustawia sobie Minionka…
Zęby zaciskałam i tłumaczyłam sobie, że „w tym wieku to już tak jest, i że matkę własną trzeba kochać taką jaką jest, bo innej się nie ma;) „.
Do czasu, jak mi nie zaczęła szaleć po profilu MOJEGO znajomego, który wolałabym, żeby pozostał DALEKIM znajomym. Jakim cudem doszła do tego profilu, nie wiem do tej pory. Zapewne ona sama też nie. Natomiast znajomy, który ma być przypominam DALEKIM znajomym, przypomniał sobie o moim istnieniu NATYCHMIAST.
-Chomikowa! Co u ciebie? Widziałem, że twoja mama lubi u mnie bywać (…) to może i my w końcu się spotkamy na jakieś piwko, hm?- zagaduje.
-Musisz jej to wybaczyć… Jeszcze nie przyswoiła, że jak się kogoś nie zna, to nie włazi się do niego z buciorami… A ja przepraszam cię bardzo, ale jeszcze nie wróciłam z Bułgarii- kłamię. Czasem mi się zdarza…-Ale jak tylko wrócę, to postaram się dać ci znać-brnę w kłamstwo dalej.
-Spoko, nie ma problemu! Tylko się odezwij, bo naprawdę dawno cię nie widziałem i boję się, że zapomnę jak wyglądasz.
Taaa… już się rozpędziłam.
-MAMOOO!!!!! Cholera jasna! Co ja ci mówiłam o fejsie? NO CO?! Czemu zlajkowałaś filmy tego Kamila? Znasz go w ogóle? Wiesz kto to jest?! Dzięki twoim poczynaniom mam gościa znów na głowie!- opierniczam własną Rodzicielkę jak małe dziecko. Może się w końcu czegoś nauczy 😛
– Podobało mi się. Nie krzycz na matkę- odpowiada ze stoickim spokojem a mnie szlag trafia.
-A czy ty widziałaś, żebym ja kiedykolwiek polubiła coś u kogoś, kogo nie znam lub coś na stronie Czarnego Jak Lis? Jak nie chcę mieć kontaktów, to się nie ujawniam! Ja ci to konto w końcu usunę!
-A skąd ja miałam wiedzieć, że ten Kamil to jakiś twój cichy wielbiciel?- kontynuuje nadal ze stoickim spokojem a we mnie aż się krew buzuje.
-Wcale nie taki cichy! A poza tym nie wiesz, czy to nie seryjny morderca na przykład!- używam argumentów ostatecznych 😛
-Fb jest dla wszystkich.
-Ale nie dla ciebie.
* Jakby ktoś miał wątpliwości, to wpis zaznaczam, że jest z przymrużeniem oka 😉
———————————————————————–
Zapraszam na fb oczywiście 😉
I do posłuchania blogów w aplikacji telefonicznej Audio-blog 🙂
Internet daje nam masę różnych możliwości. Otwiera nam mnóstwo drzwi, podaje rękę, gdy potrzebujemy pomocy, rozśmiesza, relaksuje i… znajduje nam kogoś, kogo obdarzamy prawdziwym uczuciem.
I wszystko super. Nie wyobrażam sobie życia bez Internetu. Straciłam tutaj na tych Bałkanach bardzo dużo nerwów, żeby mieć dostęp do sieci. Już myślałam, że się poddam, bo rzucano mi kłody pod nogi na każdym kroku. Już się na ulicy zryczałam i już chciałam wracać do domu 😛 ale po wielu żmudnych godzinach podróżowania po sklepach internetowych i punktach usług mobilnych, dostęp do sieci MAM. Ufff.
Wiecie, co czułam, prawda? 😉
Skoro wszystko dobrze się skończyło, mogę każdą wolną chwilę spędzać online. Mogę obserwować, co z ludźmi robi Internet. I co robi ze moim życiem…
Nie oszukujmy się. Skoro jestem uczestnikiem życia online, to te wszystkie miłostki, miłości internetowe również mnie dotyczą. Na szczęście jestem już dużą dziewczynką i potrafię podejść do wszystkiego z rozsądkiem. Samo pisanie z kimś na komunikatorze nie sprawi, że się zakocham. Długie, a nawet tasiemcowe maile, choćby nie wiem jak były miłe i urocze też nie wzbudzą w moim sercu większych uczuć… Królowa Śniegu…? A może po prostu wiem, że to wszystko to są tylko pisane słowa… Nie ma gestów, nie ma zapachu, nie ma spojrzenia w oczy, nie ma głosu i szeptu… Jestem w stanie zrozumieć zakochanie w literkach u nastolatków, ale u ludzi dorosłych…? Dlatego mocno się dziwię, kiedy dostaję od kogoś maila z informacją, że jest zakochany w Chomikowej. Już raz nawet interweniowała małżonka zakochanego we mnie męża… Pięknie. Po prostu pięknie… Chomikowa nawet nie zdążyła się dorobić statusu kochanki a już żona „zapukała do drzwi” poczty mailowej 😛
Dobrze wiem z doświadczenia jak wyglądają te miłostki internetowe. Człowiek zakochany jest w słowie pisanym a potem dochodzi w końcu do prawdziwego spotkania i… KLAPA. BAGNO. DNO. Rozczarowanie kompletne. Jak dobrze to znam. Nagle się okazuje, że ta druga osoba ma gesty, które doprowadzają nas do kompletnego szału. Głos ma tak nieprzyjemny, że mamy ochotę zatkać uszy i uciec do najgłębszego lasu 😛 I to nic! Bo w najgorszym przypadku nasza ukochana internetowa połówka okazuje się, że ma żonę/ męża 😛 Naprawdę dorośli ludzie tego nie wiedzą? Jak można zakochać się w literkach…? Nie widząc czyjejś twarzy, nie widząc mimiki. Ba! Nie znając nawet imienia… Jest to wynikiem czego? Niedojrzałości…? Czy może strasznej samotności…? A może to jedno i drugie…?
Na tym etapie życia, na którym jestem, jestem w stanie zaakceptować jakieś tam zakochanie internetowe tylko wtedy gdy „zakochańce” mieli możliwość choćby porozmawiania na skypie. Mamy trochę więcej „danych” o tej drugiej osobie, niż tylko słowo pisane. Wiemy jak układa zdania, jakie ma gesty, jaki ma głos… Sama teraz każdą wolną chwilę spędzam na skypie. Bardzo mało tych wolnych chwil, ale raz na kilka dni mam gesty, słowa i prawdziwy uśmiech, nie ten w emotikonkach 😉 Jakie to szczęście, że mam Internet 😉
A jak tam Wasze internetowe miłości? Zakochaliście się kiedyś w literkach…? 😉
Coraz częściej słyszymy o małżeństwach ludzi, którzy poznali się w sieci. Świadczy to tylko o tym, że Internet pozwala nam nie tylko znaleźć potrzebne informacje, przelać pieniądze w banku, czy znaleźć ulicę w mieście, którego KOMPLETNIE nie znamy a mapa papierowa czy GPS jakoś nam w tym wcale nie pomaga 😉 (taaak… Nieważne 😛 ), ale pomaga nam ułożyć sobie życie osobiste.
Spragnieni uczucia, miłości i spotkania kogoś, kto nas w końcu w pełni pokocha, zrozumie, przytuli itd. czasem przesłania nam racjonalne myślenie… Bo przecież w tym całym Internecie można spotkać ludzi, którzy nas oszukają, wykorzystają i emocjonalnie potrzepią jak 220 V w gniazdku 😛
Kilka dni temu napisała do mnie maila (przypominam, że jest taka możliwość) pewna młoda kobieta. Czasem czyta mojego bloga i z racji, że jestem singielką (niedługo uleje mi się od tego słowa 😛 ) ostrzega mnie przed innym blogiem, który jest prowadzony w celu znalezienia miłości życia (tudzież żony 😉 ) pewnemu bogatemu dżentelmenowi. Otóż wedle relacji dziewczyny z maila, była z nim w związku od października zeszłego roku do lipca tego roku. I to nie takie „pitu, pitu”, tylko najprawdziwszy związek dwojga dorosłych ludzi ze wspólnym mieszkaniem, planami, wycieczkami, urlopami itd. W marcu tego roku Zakochany Bogaty postanowił założyć bloga, w którym poszuka sobie żony…
Hurrraaaaaa!
Oczywiście ani ówczesna ukochana, ani kobiety z którymi Zakochany Bogaty umawiał się na randki nie wiedziały o tym, że są oszukiwane i na pewno będą oszukiwane w przyszłości. Na szczęście ówczesna narzeczona „znajomość” zakończyła z zupełnie innych powodów a wiadomość o blogu, jaki prowadził Zakochany Bogaty była tylko „gwoździem do trumny”. Jeśli wszystko wygląda tak, jak zostało mi to przedstawione w wielu mailach, które otrzymuję od kilku dni, to tylko współczuję dziewczynom, które naprawdę w tym dżentelmenie szukają prawdziwej miłości, zaufania i tego wszystkiego czego szukamy w prawdziwych pełnych miłości związkach… Fail. Oczywiście.
Ale to nie wszystko. Kto z Was ogląda show „Catfish” na bodajże MTV? Tak się składa, że często trafiam na ten program, kiedy jestem na siłowni i szukam czegoś znośnego, co mi pomoże przebiec 5-6 km na bieżni 😛 Z racji, że funkcjonuję w Internecie, zdarzyło mi się kiedyś mieć konto na portalu randkowym, to decyzja zerknięcia na coś znośnego pada akurat na ten program. Słówko „Catfish” oznacza udawanie w sieci kogoś, kim się w rzeczywistości nie jest – najczęściej aby rozkochać w sobie osobę z drugiej trony monitora. Serial powstał na podstawie filmu Henry’ego Joosta i Ariela Schulmana, który przedstawiał fenomen tworzenia właśnie takiej relacji. W każdym odcinku prowadzący „Catfish” oraz jego kolega z planu, pomagają jednej z osób odkryć prawdę na temat wirtualnego partnera lub partnerki. Najczęściej są to „wirtualne związki”, które trwają LATAMI (!!!) Już pal sześć te osoby, które tak bardzo pragną znaleźć miłość, że wplątują się latami w „związek” z kimś, kto ciągle „nie ma czasu” na spotkanie „w realu”, ale pytam się JAKĄ SIECZKĘ TRZEBA MIEC Z MÓZGU, żeby tak wykorzystywać ludzi, którzy przecież nic im nigdy w życiu złego nie zrobili?! Postacie catfish najczęściej okazują się zakompleksionymi otyłymi ludźmi. Podczas ujawnienia całego sekretu przed kamerami, przejawiają skruchę, mówią o prawdziwych uczuciach i lęku przed pokazaniem prawdziwego „ja”. Czasem nawet są łzy.
Dobra, z ciężkim sercem, ale jakoś jeszcze to ogarniam. Bo kompleksy, bo lęk i takie tam. Ale w ostatnim odcinku dziewczyna „catfish” przyznała, że podszywając się pod śliczną koleżankę i rozkochując w sobie niczemu winnego faceta (wirtualny związek trwał 4 lata!!!!) miała UWAGA! świetną zabawę. Kurtyna opada. Wybaczcie, ale SŁÓW MI BRAK. Takich ludzi powinno się zamykać w domach bez klamek! I LECZYĆ. Przecież Internet to też ŻYCIE. Może bardziej anonimowe, ale ŻYCIE i można je komuś bez trudu spierniczyć mając przy tym świetną zabawę (sic!).
Osobiście jak do tej pory na szczęście udało mi się omijać wszelkich oszustów w Internecie. Nigdy nie okazało się, że ktoś kogo poznałam przez Internet podszywałby się pod kogoś innego. Oczywiście miałam okazję trafiać na tzw.”małych kłamczuszków”, którzy omijali szerokim łukiem prawdę na swój temat, ale nigdy żadna z tych osób w żaden sposób nie sponiewierała mojego spokoju emocjonalnego. I mam cichą nadzieję, że tak pozostanie. Wszak bardzo nie lubię, kiedy muszę sprzątać jakikolwiek bałagan (emocjonalny również 😛 )
This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish.AcceptRead More
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Dieta kapuściana. Dieta oczyszczająca. Bez soli. Bez pieprzu. Kopenhaska. Dieta oparta na tym, co znajdziemy w śmietniku. Oczyszczająca. Dieta naturalna, bez grama sztuczności. Bez obierania, z obieraniem. Odkwaszająca organizm. Bez mięsa. Oparta tylko na mięsie. Bezglutenowa oczywiście.
