zatrzasnęłam się……..

-Chomik! Jest sprawa-dzwoni do mnie moja fryzjerka.-Potrzebuje ciebie i twoich włosów w niedzielę.
-Mnie? Moich włosów?-Jestem nie na żarty przerażona i zaskoczona, bo włosy swoje zaniedbałam ostatnio bardzo. Zresztą wstyd mi było po ostatniej wizycie, kiedy zasnęłam jej na fotelu i zaczęłam posapywać 😛
-Tak, Chomik! Masz odpowiednią długość i kolor. Akurat z Włoch sprowadzamy nowe  kosmetyki i farby na brązy. MUSISZ być. Niedziela o 9.00 w NovoHotel. CZEKAMY! Tylko ubierz się na czarno!

Cudownie. Ani się nie napiję w sobotę, ani się nie wyśpię w niedzielę. Takiego weekendu mi trzeba… I te dziesiątki twarzy skierowanych w moją stronę… CUDOWNIE.
Strasznie marudna się ostatnio zrobiłam 😛

Pojechałam 😛
Na starcie szybko został mi wykonany makijaż i zostałam rzucona na scenę w ręce Ann i Marco…
-Strasznie zniszczone włosy, Chomikowa-mówi Marco-Jakbym nie wiedziała…
Maca mnie po włosach, przekłada je z ręki do ręki i pyta jak bardzo może mi je obciąć.
-OBCIĄĆ? Nie było nic mowy o obcinaniu! Miała być farba!-Trochę chyba za głośno mówię.
Marco się zaśmiewa i mówi, że będzie dobrze. Poza tym zrobi mi cały zestaw szybkiego zabiegu SPA, który odżywi moje włosy.
No dobrze…
Ann zerka na wewnętrzną część moich nadgarstków i w oczy.
Szamanka…?
Patrzy na paletę farb, znów zerka mi głęboko w oczy i maca mnie po nadgarstku. Coś chrząka, coś się zastanawia i wykrzykuje:
-Mam to! Co powiesz na ciemną czekoladę z czerwienią?
-Powiem ci, że… IDEALNIE! Właśnie o takim kolorze myślałam na lato!-Krzyczę entuzjastycznie, bo naprawdę właśnie taki kolor chciałam sobie zafundować na wiosnę i lato. A teraz będę to miała z rąk profesjonalistów z Włoch i za FREE!
IDEALNIE!
Cała w skowronkach idę się napić kawy. Muszę mieć energię, bo takie pokazy z reguły zabierają przynajmniej 4h z życiorysu.
Wypiłam kawkę, przeplątałam się, pogadałam z fryzjerkami i poszłam do łazienki. Dlaczego ja po kawie ciągle muszę siku?
Zacina się zamek. Muszę na niego uważać… Bo mam szczęście do takich rzeczy. Jak ma się zepsuć, to zepsuje się wtedy, kiedy ja będę w kabinie. Uwięziona na śmierć i atrament.
MUSZĘ UWAŻAĆ.
-Chomik, ty wchodzisz jako druga! Na scenie jakoś za 40 minut. Nie zniknij nam gdzieś!-Krzyczy do mnie… ktoś. Już nie wiem kto, bo jest naokoło mnie sporo różnych osób i nawet nie próbuję ogarnąć kto jest kim.
No dobrze, to ja się jeszcze przeplączę, zjem kawałek pysznościowego ciasta, napiję się wody i pójdę na wszelki wypadek do łazienki, żeby potem nie robić obciachu na scenie.
Staję w kolejce do łazienki. Pierwsza, druga, trzecia osoba. Każdy widzę, że odrobinę walczy z zacinającymi się drzwiami. Może należałoby to zgłosić do recepcji hotelu? Nie chce mi się.
Moja kolej. Oczywiście mam problem z zamkiem. Kręcę spokojnie w jedną stroną, w drugą… Znów jedną, znów w drugą. Mijają sekundy a zamek ani drgnie.
Oho!
Nie denerwuj się, Chomik… Już z różnymi rzeczami sobie radziłaś. Kręć tym zamkiem.
Kręcę. Drzwi z toalety obok się otwierają i zamykają. Już nie ma prawie nikogo w łazience. Czas leci a zamek tkwi przy swoim.
Uparty. Bardziej, niż ja.
I nawet się nie denerwuję. Przecież to normalne. Wiedziałam, że tak będzie. Siadam na sedesie. Bezradnie i w zamyśle podpieram rękoma głowę. Ciekawe jak się stąd wydostanę. Nawet jak zacznę się drzeć i ktoś w końcu przyjdzie mi z pomocą, to zanim mnie stąd wydostaną, to minie dobra godzina. I po moim występie. Darmowy fryz przejdzie mi koło nosa. Nie wspominając o minie mojej fryzjerki…
Pięknie Chomik. Ty zawsze coś musisz odwalić.
Pod drzwiami jest wolna przestrzeń. Dość spora. Czyżby to tak na wszelki wypadek, jakby się drzwi zacięły? 😛 Wzrokiem omiatam tą wolną przestrzeń i zastanawiam się czy mój tyłek się zmieści…
Boże, NIE CHCĘ wychodzić tfu! Wypełzać z TOALETY! NIE CHCĘ! Jaki wstyd… Zresztą na bank się nie zmieści. Mój tyłek nigdzie się nie mieści, nawet w moje nowe spodnie a co dopiero tutaj! Klękam.
Klękajcie narody!
W kiblu.
Serio, Chomik?
Ktoś wchodzi do łazienki. Nieruchomieję.
Jeśli mam wypełzać z WC, to niech to pozostanie tylko między mną i mną! Nie muszą wszyscy o tym wiedzieć. A jeśli się zaklinuję? Na bank będą wszyscy wiedzieć. Straż pożarna, policja, pogotowie, prasa, telewizja… I ta moja czarna tunika… Jejku.
Wzdycham bezradnie.
Próbuję jeszcze pomachać zamkiem. Próbuję. Naprawdę PRÓBUJĘ.
Jeśli chcę mieć fryzurę i zabieg za free, to muszę natychmiast podjąć decyzję!
Wczołguję się.
Nie wierzę.
Nogi. NOGI do cholery! Nie tyłek a nogi są problemem! Za długie! One wszędzie są za długie! Cała jestem cholera jasna „za”. Za długa, za stara, za gruba.
BOŻE!
Nie wiem jakim cudem ogarniam nogi. Tyłek przechodzi mi bardzo opornie. Poszarpałam sobie tunikę. Ale wyszłam! Kiedy zbieram się z kolan, do toalety wchodzi dziewczyna. Patrzy na mnie jak na terrorystkę.
-CICHO!-Krzyczę.- To co tu widzisz musi pozostać między mną a tobą!Jasne?!
-Jasne, jasne…- bełkocze.
No to jasne.
Jak gdyby nigdy nic prawie wbiegam na scenę.
Nic się nie wydarzyło. NIC.

Ale fryzurę po 6 h spędzonych na pokazie (z czego 20 min.w WC) mam boską 🙂