niecodzienne notatki z codziennych przygód młodej kobiety-Polki :)
Czasem tak sobie stanę w zamyśleniu, popatrzę na obraz przed sobą (dobrze, że wiosna przyszła, to chociaż obrazy są kojące a nie wiecznie tylko łóżko, ściana lub kuchenka gazowa z pełnymi gorącymi garami) i zapytam tę przestrzeń „SERIO???” Ten świat i ci ludzie na których trafiam w życiu to tak na SERIO??? Czytaj dalej „on idiota czyli kwintesencja mojego życia”
Matko kochana… Jestem coraz starsza (dobra- nazywajmy rzeczy po imieniu, bo i tak już mi to zostało ostatnio przez dwóch facetów określone- STARA) i rok w rok widzę jak się zmieniam. Widzę siebie spokojniejszą, pokorniejszą, bardziej wyrozumiałą ale też odważniejszą, stanowczą. Jasno określiłam swoje plany i marzenia. Wiem do czego dążę i czego pragnę. Wiem co mogę powiedzieć, aby zawalczyć o siebie i czego nie mówić, aby nikomu nie sprawić moimi słowami krzywdy. Cóż… może nieskromnie powiem, że jestem mądrzejsza 😉 Czytaj dalej „takt zagubiony”
Stawiam tezę. Chyba bardzo odważną. Proszę- niech ktoś próbuje ją obalić. My-kobiety jesteśmy naiwnymi kretynkami. Czytaj dalej „baby są głupie”
Szlag by to… Dość późno to moje szybkie podsumowanie 2022 roku (bo i w sumie mało co jest podsumowywać), ale jednak szczeniak jest mega absorbujący i daje mi co najwyżej 10 minut spokoju. Jak z małym dzieckiem… Dobrze chociaż, że nie gada 😉 Czytaj dalej „najlepsze, co mogło mi się przytrafić w 2022”
Bardzo rzadko miewam kaca (moralnego nigdy… Aż nie wiem czy nie żałuję). Staram się pić ilości rozsądne a jak nie rozsądne, to coś dobrego, co nie spowoduje, że kolejnego dnia będę wrakiem człowieka. Czytaj dalej „śniadanie kacowe”
Ostatnie lata nie były najlepsze. Oczywiście nie były też najgorsze, bo tragedie spotykają ludzi a mnie i moją rodzinę jakoś na szczęście omijały, ale nie wydarzało się też nic, co choć trochę wzniosłoby mnie ponad ziemię. Robiłam co mogłam, żeby sprawiać sobie choć najmniejsze przyjemności i chyba tylko to ratowało mi życie, bo ciągle trafiałam na ludzi, którzy… nie powinni pojawiać się na mojej drodze i przez których moja wiara w świat i przyszłość zbliżała się do przepaści.
I tak lata mijały.
Późną wiosną tego roku, kiedy obudziłam się o 4 rano ze łzami w oczach, popatrzyłam na przerażoną Rodzicielkę, która zbierała się tak jak i ja do pracy, zdecydowałam się zająć się sobą.
Czytaj dalej „chomikowa na full opcji optymizmu”
Po moim ostatnim rozstaniu, które miał miejsce już dość dawno temu (i zresztą przeorało mnie okrutnie, ale to zupełnie inna historia, która na pewno nie jest bajką) znów powróciłam do randkowania. No bo przecież trzeba walczyć o swoje marzenia i dzielnie iść do przodu. Taaa…
te wszystkie motywujące hasła to też jest kwestia do przedyskutowania i przeanalizowania.
Długo mnie nie było…
Zawinęłam się w swój bezpieczny kokon i trudno mi się z niego wykopać. Bo i po co, kiedy świat jest pełen egoizmu, toksycznych ludzi i gier między nimi?
Czytaj dalej „zniknęłam na jakiś czas”
Nie jestem typową kobietą. Staram się jak mogę, ale jednak do dbania o moją urodę w sposób w jaki dba mnóstwo kobiet w cywilizowanym świecie mi daleko. Moim życiowym motywatorem jest Moja N. Miłośniczka makijażu, manicuru i wszystkiego co związane jest z urodowymi „sztuczkami”. Od czasu do czasu pomaga mi dobrać narzędzia do makijażu czy podpowiadała jak używać wybranego kolorowego kosmetyku.
Nie udało jej się jednak mnie nigdy namówić na „zrobienie” paznokci.
No nie.
Czytaj dalej „idź szukać męża czyli Moja N.robi mi paznokcie”
Chcemy pomagać. Większość z nas w obecnej sytuacji chce pomagać. To jest sprawa jasna w obecnej sytuacji i zostało już o tej pomocy powiedziane tyle, że moje zdanie na ten temat uważam za zbędne. Czytaj dalej „akcja pomocy… koledze”