DOCZEKAŁAM. Wszyscy już pozaliczali urlopy, tylko nie ja. Od dobrych kilku miesięcy zastanawiałam się, co ja mam zrobić z tymi dwoma tygodniami wolnymi od pracy. Zapomniałam jak to jest mieć wolne od pracy. Zasuwam, nie myślę i prę do przodu a tu raptem mam wziąć 2 tygodnie wolnego. Szlag by. W planach był wyjazd na Majorkę, potem do Albanii, ale… Ale jakoś jakby nie wychodziło. Może i lepiej. Spędziłam w ostatnich latach tyle miesięcy w ciepłych krajach, że uznałam, że dobrze mi zrobi urlop w Polsce.
-Chomik, ale ty jesteś pewna, że chcesz iść na urlop?- Figlarnie podpytywał codziennie mnie kolega z pracy (i przełożony zarazem). A ktoś ci już ten urlop podpisał? Ale wiesz… Jak po kilku dniach poczujesz nagłą chęć do pracy, to się nie krępuj i WRACAJ. Nikt się nie będzie z ciebie śmiał.
Uwielbiam go 🙂
Podjęłam decyzję. Kilka dni na Mazurach ku wyciszeniu głowy i wsłuchaniu się w szum wody (byle nie deszczu 😛 ), własne myśli, potem co się zadzieje, to niech się dzieje. Czytaj dalej „urlop chomikowej poza planem”
odwagi, chomik, ODWAGI
Znam siebie dość dobrze. Przecież ja nawet siebie lubię. Nie, że jestem w sobie zakochana i nie chciałabym nic zmieniać, ale nawet lubię. Najbardziej lubię w sobie to, że NIE MAM sobie nic do zarzucenia. Nikomu nigdy nie zrobiłam krzywdy. Nawet nieumyślnie. Nie. Jestem z tego naprawdę dumna. Świadoma jestem jednak tego, że mam wady. Już pomijam te, że czasem panikuję, że czasem mi się nie chce, i że boję się odpowiedzialnych stanowisk w pracy 😉 POMIJAM 😛 Zasadniczą wadą jest to, że brakuje mi ODWAGI. Odwagi w traktowaniu ludzi tak jak oni mnie traktują. Czytaj dalej „odwagi, chomik, ODWAGI”
nie goń kogoś, kto ucieka, czyli kilka dobrych rad
Przeszłam już przez tyle a la związków w swoim życiu i prób randkowania, że mam wrażenie, że mogłabym otworzyć punkt „doradztwa miłosnego”… Mało rzeczy mnie zaskakuje (choć zdarza się, że ciągle jednak 😉 ) i raczej jestem w stanie zauważyć czy ktoś coś 😉 Czytaj dalej „nie goń kogoś, kto ucieka, czyli kilka dobrych rad”
mam talent
Jakieś kilka lat temu (tak myślę, bo wcześniej o tym nie mówiono) odkryto, że każdy z nas ma jakiś talent.
Rozdziawiłam buzię ze zdziwienia, bo przecież 30 lat żyłam na tym świecie w przekonaniu, że ja talentu żadnego NIE MAM. Śpiewać- NIE UMIEM. Oczywiście, że jako dziecko byłam przekonana, że śpiewam lepiej od Edyty Górniak (nie wiem jakim cudem moja rodzina przetrwała te głośne jęki umierającego kota) a może i nawet od Whitney Houston, ale codzienność zweryfikowała mój „talent” 😉
Odnośnie malowania, czy tam rysowania, to jednak od dzieciaka byłam przekonana, że coś tam jest nie tak, bo Rodzicielka zalewała się łzami śmiechu za każdym razem, kiedy podsuwałam jej dumnie jakiś mój rysunek. Możliwe, że to jednak przez te sytuacje do tej pory mam niewiele wiary w siebie 😛 Chociaż jeśli chodzi o malowanie, to może i lepiej 😛
W sporcie też nie miałam szans być mocna… Mieszkałam do 14 roku życia z babcią, która pasła mnie jak małą świnkę, więc wyglądałam jak wyglądałam i szans na karierę sportową nie miałam 😛 a jak już moja główka zaczęła rozumować samodzielnie i zaczęłam zmieniać styl jedzenia, przy czym chudnąć, to było za późno 😛
innowacyjne, szkodliwe sposoby leczenia
W Polsce zabronione jest posiadanie narkotyków, bo szkodzą zdrowiu i ich nadużycie może prowadzić do śmierci. A zanim doprowadzi, to zrujnuje życie nie tylko tego, kto ich nadużywa ale i jego bliskich. Oczywiście zarówno posiadanie narkotyków jak i ich rozprowadzanie jest karalne. Ostatnio władze zabrały się również za dopalacze, których stosowanie doprowadziło do śmierci wielu osób. Czytaj dalej „innowacyjne, szkodliwe sposoby leczenia”
oni tylko chcą pieniędzy!
Przyjechała do mnie koleżanka, którą poznałam w Bułgarii. Nie widziałyśmy się 2 lata, więc wiedziałam, że spędzimy w moim mieście cały jeden miły i wesoły dzień. rozplanowałam gdzie ją zabiorę, gdzie zjemy i co jej pokażę. Cały jeden dzień na nogach w mieście. Ha!
Koleżanka jak zawsze przyjechała ślicznie ubrana w krótką sukienkę, eleganckim makijażu i szerokim uśmiechem na twarzy. Cała ona. Uśmiechnięta, miła, dobrze ubrana. Mogę mieć przy niej kompleksy, bo moja szafa wymaga totalnego odświeżenia. Szafka z butami również. (Swoją drogą- przez całe wakacje szukałam czerwonych lub różowych butów z odkrytym palcem i nie na niebotycznym obcasie. I wiecie co? NIE ZNALAZŁAM. A byłam gotowa wydać na te cholerne buty nawet 700zł, byleby tylko BYŁY. Jeszcze takich dla Chomikowej nie stworzyli :/ )
chyba potrzebuję urlopu
Dobra. Przyznaję. Jestem zmęczona. Nie mogę powiedzieć, że jakoś praca mnie wykańcza, ale chyba wykańcza mnie wstawania dużo przed 6.00 rano :/ Może powinnam kłaść się spać po 20.00. Ale JAK? Przecież życie się dopiero zaczyna o takiej godzinie! Najlepsze telefony odbieram o tej godzinie! Nie mogę kłaść się spać o 20.00. Ale nie mogę też chodzić nieprzytomna całe dnie…..
Po pracy chodzę do drugiej pracy i znalazłam sobie jeszcze trzecią pracę. A co 😛 Może w końcu osiągnę światowy sukces 😀 Jeśli wcześniej nie wyląduję na OIOM-ie 😛 To chyba właśnie na takim etapie ludzie zaczynają sięgać po narkotyki 😛
Czytaj dalej „chyba potrzebuję urlopu”
szkoda życia na zaufanie
A miało być na wesoło. Miałam się pocieszyć słońcem, wyśmiać pewne relacje międzyludzkie i troszkę upokorzyć jedną osobę 😉 Tak w swoim stylu 😉 Miałam, ale humor kompletnie mi się ostatnio popsuł. Kompletnie… Od kilku dni jest mi smutno coraz bardziej.
Czytaj dalej „szkoda życia na zaufanie”
zachowuj się, człowieku!- czyli, czy warto być miłym?
Chyba każdy z nas był świadkiem sytuacji, w której jedna osoba obrażała drugą. Darła się, wyzywała. Może nawet groziła. Co najczęściej robi ta druga osoba? Broni się. Broni się słowami, albo nawet wzywa policję. I bardzo dobrze. To normalne zachowanie w takiej sytuacji. Mamy prawo się bronić i mamy prawo w takich sytuacjach szukać pomocy u policji.
Sprawa ma się już trochę inaczej, kiedy jesteśmy obrażani w… pracy. I nie mówię o obrażaniu przez współpracownika czy przez szefa. Tę kwestię omawialiśmy tutaj już wielokrotnie i nazywamy ją mobbingiem. Mówię o obrażaniu nas przez… klienta.
To jakiś fenomen, którego NIE OGARNIAM! Czytaj dalej „zachowuj się, człowieku!- czyli, czy warto być miłym?”
wolę być sama, niż w czarnej… ;)
Jestem singielką (czy tam samotną starą panną- jak zwał, tak zwał- wiadomo o co chodzi ;P ). Obecny stan rzeczy wynika trochę z wyboru, trochę ze zbiegu okoliczności, trochę z… sama już nie wiem czego. Głupoty? Nie wiem czy mojej 😛 ale to wracamy do punktu „trochę z wyboru” 😉 I tego punktu bym się chciała dzisiaj troszkę uczepić. Czytaj dalej „wolę być sama, niż w czarnej… ;)”